تیله بازی

تفریح بچه‌‌‌های قدیمی‌آبادان

🖋محمدرضا خدری

بازی‌های محلی بخشی از فرهنگ اجتماعی هستند. با اینکه در شهرهای گوناگون رواج داشتند اما تفاوت هائی در مقررات و اصطلاحات دیده می‌شد. هفت سنگ و تیله بازی محبوب بچه‌ها بود و اکنون فراموش شده اند.  در این یادداشت محمدرضا خدری به شرح بازی تیله بازی می‌پردازد. در بوشهر به آن تیرمویه می‌گفتند.

دوتا گود میکردیم به گودها میگفتیم کُل و دو یا سه نفری گلوله در دست در حدود یک متری کُل‌ها می‌ایستادیم برای پرتاب کردن گلوله به سمت کُل‌ها و مهم بود که چه کسی اول پرتاب کند.

هرکس به یک روشی که برای گرفتن گلوله و زدن به هدف راحت تر بود گلوله را به سبک خاص خودش در دست میگرفت.

سخت ترین روشی که هدف گذاری خوبی هم داشت گرفتن گلوله بین انگشت شست و انگشت وسط خم شده دست راست بود که انگشت اشاره دست راست و انگشت شصت دست چپ هم میامد کنارشون برای تنظیم هدف.

ولک چه خبره گلوله توپ رو میخواین تنظیم کنین

پرتاب‌‌‌های اول به سمت کُل‌ها بود اگر گلوله را در داخل یک کُل مینداختیم یک کُل محاسبه میشد و مجددا نوبت ما بود که شروع کنیم یا به سمت هدف( گلوله رقیب) یا به سمت کُل دیگر که اگر به هدف( گلوله رقیب) اصابت میکرد یک امتیاز محسوب میشد و اگر داخل یک کُل دیگر می‌انداختیم میشد کُل کُلات و دو کُل محسوب میشد که هر دوتا کُل برابر یک بار زدن گلوله حریف بود.

بعضا در هدف گیری گلوله حریف جنگ و جدال خورد نه نخورد نه  از کنارش رد شد و… هم داشتیم و یا گلوله وقتی داخل کُل وارد میشد و در اثر چرخش سریع میامد بیرون جنگ و جدال کُل شد نه نشد و…هم یک طرف دیگر این بازی بود.

بازی‌‌‌های دیگری هم در همین رابطه بود مانند وجب شِوِر و… که این بازی بدون گود کردن( کُل درست کردن) بود و گلوله حریف را باید طوری میزدیم که فاصله ای حدود یک وجب حرکت میکرد و بعد وجب میکردیم اگر یک وجب بود مجددا نوبت ما بود درغیر اینصورت نوبت حریف بود.

بازی‌‌‌های دیگری هم با گلوله بود که انها هم قواعد خاص خودشان را داشتند.

افزودن دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین مطالب

ما را دنبال کنید: